گاندی و خدمات آنلاین ترجمه اش

به گزارش ایران سپید به نقل از مهر نشر ماهی کتاب «گاندی چه می‌گوید» اثر نورمن فینکلشتاین دانش‌آمخته دکتری علوم سیاسی از دانشگاه پرینستون را با ترجمه فارسی به انگلیسی تخصصی محمد واعظی نژاد منتشر کرد.فینکلشتاین در این کتاب  به بررسی آرای سیاسی مهاتما گاندی، رهبر بزرگ هند، و مشخصاً آموزه‌ پرهیز از خشونت او می‌پردازد. وی در این کتاب مدعی شده است که در طول دهه‌های اخیر از این آموزه‌ گاندی سوءتعبیر شده و در بسیاری موارد به انفعال ختم شده است،‌ در حالی که نوشته‌ها و عملکرد گاندی تفسیری خلاف این را به ما نشان می‌دهد.فینکلشتاین یکی از تاریخ‌نگاران، نویسندگان و پژوهشگران سیاسی آمریکایی است که خدمات ترجمه آنلاین ارائه می دهد. پژوهش‌های او به طور کلی  درباره اختلافات فلسطین و رژیم صهیونیستی و مسائل مربوط به یهودیان است و با وجود اینکه خود یهودی مذهب است اما از منتقدان سیاست‌های این رژیم به شمار می‌رود. وی به‌دلیل مواضع ضدصهیونیستی خود از دانشگاه اخراج‌ شده است. او چندین سال است که با روشنگری درباره عواقب سیاست‌های آمریکایی ــ صهیونیستی و قلم زدن در این زمینه هزینه‌های بسیاری را برای ترجمه مقالات مدیریت متحمل شده است.فینکلشتاین در سال ۱۳۹۲ سفری به ایران نیز داشت.از وی پیش از این در ایران کتابی با عنوان «سوداگران فاجعه، درباره سوءاستفاده از رنج‌های یهودیان» در ایران ترجمه و از سوی نشر هرمس منتشر شده است.نشر ماهی کتاب «گاندی چه می‌گوید» را در ۱۱۲ صفحه و با قیمت ۹ هزار تومان منتشر کرده است.

 twitterlinkedingoogle-buzzfacebookdiggafsaran

خدمات ترجمه آنلاین برای شاهنامه آلمانی

به گزارش ایران سپید  نصرت الله رستگار، ترجمه فارسی به انگلیسی تخصصی آلمانی شاهنامه را در چهار جلد تصحیح و آماده چاپ کرده و قرار است این اثر اواخر امسال یا ابتدای سال آینده میلادی (2018)در وین و برلین منتشر شود. 

آدام پولاک، حقوقدان و محقق اتریشی که خدمات آنلاین ترجمه ارائه می دهد در سالهای 1983تا 1945 ترجمه مقاله مدیریت بخش عمده شاهنامه (از قصه اسکندر تا پایان این کتاب) را به‌صورت منظوم و به زبان آلمانی انجام داده است. 
مبنای کار او نسخه ژول مول فرانسوی بود، پولاک با زبان‌های فارسی، فرانسوی، ایتالیایی، ترکی عثمانی و عربی آشنا بود و به دلیل علاقه به شاهنامه به ترجمه فارسی به انگلیسی تخصصی آن همت گماشت. 

مرگ مترجم فارسی به انگلیسی

صبح دیروز، پیکر نویسنده و مترجم نامی از تالار وحدت تا قطعه نام آوران تشییع شد

دیدار آخر با «مدیا کاشیگر»

بابک احمدی: مدیا یکی از شریف‌ترین افرادی بود که در زندگی با آن روبه‌رو شدم / سفیر فرانسه: او مسئولیت انتقال وفادارانه پیام بین دو زبان را به خوبی ایفا کرد

مریم شهبازی


ترجمه دقیق علاقه‌اش بود، اما جوانان مهم‌ترین دغدغه‌اش. آنقدر که مراسم تشییع پیکرش نه تنها با حضور بسیاری از دوستان دیرینه وی از حوزه‌های مختلف فرهنگ و ادب برگزار شد بلکه گوشه و کنار محل برگزاری آخرین وداع با وی، مملو از حضور جوانانی بود که از درگذشت «مدیا کاشیگر» مبهوت بودند؛ مردی که تا آخرین لحظه زندگی هیچگاه قد مردانگی را به خاطر درهم و دینار خم نکرد.
ترس‌ها در کنارش به شهامت تبدیل می‌شد
صبح روز گذشته تالار وحدت میزبان پیکر بی جان مردی بود که حق بسیاری بر عرصه فرهنگ و ادب دارد. «مدیا کاشیگر»؛ مترجم فارسی به انگلیسی، نویسنده و شاعری که سابقه سال‌ها فعالیت فرهنگی در کارنامه کاری‌اش ثبت شده و بواسطه همین تلاش‌های بی‌شمار، درگذشت او اهالی فرهنگ و ادب را داغدار کرد.
مراسم تشییع به بهانه ترافیک همیشه برقرار پایتخت و دیر رسیدن آمبولانس با تأخیر آغاز شد، گرچه برخلاف دیگر برنامه‌ها، این تأخیر هیچ اعتراضی را به دنبال نداشت و تنها فرصتی شد برای جمع شدن بیشتر یارانی که به بدرقه پیکر وی تا آغوش خاک آمده بودند.
ابتدای مراسم، «غلامحسین سالمی» با اشاره به برخی صفات اخلاقی کاشیگر گفت:«روح بزرگ، پاک و نجیب مدیا کاشیگر عرصه دنیای پلشت و نانجیب را ترک کرد. مردی ثابت قدم در دوستی که تمام ترس‌ها در کنارش به شهامت تبدیل می‌شد.»
از هیچ کمکی برای سفارش ترجمه فارسی به انگلیسی دریغ نمی‌کرد 
سالمی در ادامه گفته‌هایش درباره کاشیگر تأکید کرد که او هر وقت کمکی از دستش برمی آمد دریغ نمی‌کرد و ادامه داد: «او هرگز قد مردانگی را به خاطر درهم و دینار خم نکرد چراکه اگر خم می‌کرد امروز پنجاه عنوان استادی به دنبال خود یدک می‌کشید. مدیا بزرگ، صمیمی و نجیب بود. دلی به وسعت دریا داشت و هیچگاه از کسی دلخوری نداشت.»
در خلال سخنرانی افرادی که برای گرامیداشت یاد کاشیگر صحبت کردند اشاره مختصری هم به زندگینامه وی شد. کاشیگر بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان از فرانسه به ایران بازمی گردد، وارد دانشگاه می‌شود اما در نهایت معماری و اقتصاد را به عشق فعالیت در عرصه فرهنگ و ادب رها می‌کند. کاشیگر برای معرفی ادبیات فرانسه به علاقه مندان ادبیات جهان در کشورمان هم تلاش بسیاری به خرج داده که یکی از دلایل ماندگاری نام وی را همین مسأله می‌دانند.
همچنین «کاوه میرعباسی»، با اشاره به نخستین دیدارش با کاشیگر گفت: «سابقه دوستی‌مان به سال 1350 بازمی گردد، وقتی در مدرسه رازی درس می‌خواندیم. مدیا با وجود استعدادی که در ریاضیات داشت، معماری و اقتصاد را رها کرد و به سراغ ترجمه رفت.»
وی ضمن تأکید بر اینکه مترجم خوب باید علاوه بر تسلط به زبان مبدأ و مقصد، مطالعات گسترده بسیاری هم در حوزه‌های مختلف داشته باشد، ادامه داد:«او بواسطه مطالعات بسیار قادر به ارائه ترجمه‌های خوبی شد. او بسیاری از محدودیت‌های مترجمان حرفه‌ای را نداشت و به همین دلیل تنها به سراغ ترجمه‌هایی می‌رفت که در انتشار آنها ضرورتی می‌دید.»
نمی‌شد او را شناخت اما دوستش نداشت
کاشیگر علاوه بر فعالیت‌های یاد شده در عرصه رسانه هم کار کرده بود، آنچنان که امروز گفت‌و‌گوهای متعددی با اهالی فرهنگ از او به یادگار مانده است. در ادامه «مهشید نونهالی» هم ضمن بازگویی خاطراتی از کاشیگر و اشاره به برخی ویژگی‌های اخلاقی وی گفت:«نمی‌شد مدیا را شناخت ولی دوستش نداشت. مهم‌ترین دغدغه‌اش جوانان بود و از هیچ کمک و کاری برای آنان دریغ نمی‌کرد، آنچنان که طی این سال‌ها جلسات بسیاری برای شعر، داستان و حتی موسیقی در خانه شخصی‌اش برگزار کرد.»
در ادامه مراسم کاردار سفارت فرانسه هم پیام سفیر این کشور در تهران و اظهار تأسف وی برای از دست دادن کاشیگر را خواند. «فرانسوآ سنمو» در متن پیامی که قرائت شد، به سابقه آشنایی بیست و پنج ساله‌اش با وی اشاره کرده و کاشیگر را همکاری بی‌بدیل برای سفارت فرانسه خواند. او تأکید کرد: فرانسه یکی از دوستان خوب خود را از دست داده است.
در بخشی از این پیام آمده است: «مدیا کاشیگر انسانی کوشا و خستگی‌ناپذیر و همیشه آماده به خدمت بود که مسئولیتش به‌عنوان مترجم با ماهیت وجودی‌اش در تطابق کامل قرار داشت. مسئولیت انتقال وفادارانه پیام بین دو زبان. او که عاشق کلمات بود و شیفته ارج نهادن به معنای آنها. کسانی که به او متنی یا گفت‌وگویی را برای ترجمه می‌سپردند می‌دانستند که تک تک کلمات یا سخنان با کمال دقت به زبان دیگر منتقل خواهند شد.»
این وفاداری به زبان و به متن، مایه مباهات و افتخار او بود. او از هر فرصتی بهره می‌جست تا این وفاداری را با جدیت به نمایش گذارد: چه در ترجمه قراردادهای مهم در حوزه روابط ایران و فرانسه و چه در ترجمه اسناد اداری که از اهمیت کمتری برخوردار بودند.
«بابک احمدی» هم که سابقه آشنایی‌اش با کاشیگر به چهار دهه قبل بازمی‌گردد، گفت: «با مدیا 43 سال قبل آشنا شدم، زمانی که چند شعری را که به فرانسه و فارسی سروده بود به من داد تا بخوانم. هفت سال از من کوچکتر بود، با وجود این سال‌ها گذشت و او از من سبقت گرفت و حتی از من هم پیرتر شد.»
احمدی در توصیف دوست قدیمی‌اش او را یکی از شریف‌ترین و داناترین افرادی خواند که در زندگی با آنان روبه‌رو شده است. او تأکید کرد که جای کاشیگر همیشه خالی خواهد ماند ولی هیچگاه از خاطره‌ها فراموش نخواهد شد. «مانی کاشیگر»؛ فرزند مدیا کاشیگر هم در پایان از تمام دوستان حاضر و غایب در این مراسم قدردانی کرد.
در نهایت حجت‌الاسلام سیدمحمود دعایی، مدیرمسئول روزنامه اطلاعات به درخواست حاضران بر پیکر کاشیگر نماز خواند و او را تا آرامگاه ابدی‌اش در قطعه نام آوران همراهی کردند. جمال میرصادقی، قطب‌الدین صادقی، مهدی غبرایی، اسدالله امرایی، هوشنگ گلمکانی، محمود حسینی‌زاد، احمد پوری، حسین سناپور، حسن صفدری، محمود معتقدی، سروش صحت، علی دهکردی، غلامحسین صدری افشار، محمد سلطانی فر، علی اشرف صادقی، ژاله آموزگار، میترا حجار، سروش صحت، شهلا زرلکی، مهدی یزدانی خرم، کامران عدل، پیروز سیار، ابوالقاسم ایرانی و تعدادی از کارکنان سفارت فرانسه در تهران، از جمله افرادی بودند که در این مراسم شرکت کردند.

برگرفته از ایران